Bhagavad Gita: Chapter 13, Verse 21

கா¹ர்யகா¹ரணக¹ர்த்¹ருத்வே ஹேது¹: ப்¹ரக்¹ருதி¹ருச்¹யதே¹ |

பு¹ருஷ: ஸுக²து³:கா²னாம் போ⁴க்¹த்¹ருத்¹வே ஹேது¹ருச்¹யதே¹ ||21||

கார்ய--—விளைவு; காரண---காரணம்; கர்த்ருத்வே—--படைப்பதின்; ஹேதுஹு---பொறுப்பு; ப்ரகிரிதிஹி— பொருள் ஆற்றல்; உச்யதே---கூறப்படுகிறது; புருஷஹ—--தனிப்பட்ட ஆன்மா; ஸுக-துஹ்கானாம்\—-மகிழ்ச்சி மற்றும் துன்பங்களின்; போக்த்ரித்வே—--அனுபவத்திற்கு; ஹேதுஹு---பொறுப்பு; உச்யதே--கூறப்படுகிறது

Translation

BG 13.21: படைப்பு விஷயத்தில், ப்ரகிருதி சக்தி காரணம் மற்றும் விளைவுகளுக்கு பொறுப்பாகும், மேலும் ஆன்மா இன்பம் மற்றும் துக்கத்தின் அனுபவத்திற்கு காரணம் என்று கூறப்படுகிறது.

Commentary

ப்ரஹ்மாவின் வழிகாட்டுதலின் கீழ் உள்ள பொருள் ஆற்றல் எண்ணற்ற வடிவங்களையும், படைப்பை உருவாக்கும் வாழ்க்கை வடிவங்களையும் உருவாக்குகிறது. ப்ரஹ்மா தலைசிறந்த திட்டத்தை உருவாக்குகிறார், மற்றும் பொருள் ஆற்றல் அதை செயல்படுத்துகிறது. பொருள் உலகில் 84 லட்சம் உயிரினங்கள் இருப்பதாக வேதங்கள் கூறுகின்றன. இந்த வடிவங்கள் அனைத்தும் பொருள் ஆற்றலின் மாற்றங்களாகும். எனவே, பொருள் இயற்கை உலகில் உள்ள அனைத்து காரணங்களுக்கும் விளைவுகளுக்கும் பொறுப்பு.

ஆன்மா தனது கடந்தகால கர்மாக்களின் படி ஒரு உடலை (செயல்பாட்டின் புலம்) பெறுகிறது, மேலும் அது உடல், மனம் மற்றும் புத்தியுடன் தன்னை அடையாளப்படுத்திக் கொள்கிறது. இவ்வாறு, அது உடல் உணர்வுகளின் இன்பத்தை நாடுகிறது. புலன்கள் அவற்றின் பொருள்களுடன் தொடர்பு கொள்ளும்பொழுது, மனம் இனிமையான உணர்வுகளை உணர்கிறது, ஏனென்றால் ஆத்மா மனத்துடன் அடையாளம் காணப்படுவதால் அது இந்த இனிமையான அனுபவங்களை மறைமுகமாக அனுபவிக்கிறது. இந்த வழியில், ஆன்மா உணர்வுகள், மனம் மற்றும் புத்தி ஆகியவற்றின் மூலம் இன்பம் மற்றும் துன்பம் ஆகிய இரண்டின் உணர்வுகளையும் உணர்கிறது. இதை ஒரு கனவு நிலைக்கு ஒப்பிடலாம்:

ஏஹி பி³தி⁴ ஜக³ ஹரி ஆஶ்ரித¹ ரஹயீ, ஜத¹பி அஸத்¹ய தே³த¹ துஹ்க அஹி

(ராமாயணம்)

ஜௌ ஸப¹னே ஸிர கா¹டை கோ¹யீ, பி³னு ஜாகே³ன் நா தூ³ரி துஹ் ஹோயீ

(ராமாயணம்)

‘உலகம் இறைவனால் நிலைபெறுகிறது. இது ஒரு மாயையை உருவாக்குகிறது, இது உண்மையற்றதாக இருந்தாலும், ஆன்மாவுக்கு துன்பத்தை அளிக்கிறது. கனவில் ஒருவரின் தலையில் காயம் ஏற்பட்டால், அந்த நபர் எழுந்து கனவு காண்பதை நிறுத்தும் வரை துன்பம் தொடரும்.’ உடலுடன் அடையாளம் காணும் இந்த கனவு நிலையில், ஆன்மா அதன் சொந்த கடந்த கால மற்றும் நிகழ்கால கர்மங்களின் அடிப்படையில் இன்பத்தையும் துன்பத்தையும் அனுபவிக்கிறது. இதன் விளைவாக, இரண்டு வகையான அனுபவங்களுக்கும் இது பொறுப்பு என்று கூறப்படுகிறது.